پیشینه ساز دهل به زمان سومریان برمیگردد
تاریخ انتشار: ۲۱ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۸۷۵۴۰
نامخاص صیادی نوازندهی ساز دهل و پیشکسوت موسیقی نواحی گفت: دهل نام یکی از سازهای کوبهای ایرانی موسیقی است که این ساز در استان کردستان، شهرستان سنندج استفاده میشود.
به گفته صیادی ، شکل دهل دایره مانند است که به دو طرف آن پوست کشیده شده و به چوبی که در بین آنها قرار میگیرد متصل می شود، جنس چوب استفاده شده در این ساز از درخت بی است و با طناب به شکل خاصی به بدنه دهل متصل میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گفته صیادی، دهل با کمربندی تسمهای به شانه چپ نوازنده آویزان میشود که طرف راست دهل از پوست گوسفند نر و طرف چپ دهل از پوست گوسفند ماده آماده شده است.
صیادی گفت: طنابی که آنها را بهم متصل میکند از موی گوسفند است، طرف راست دهل از چوب درخت بی ساخته میشود که شکل و ظاهر خاصی برای به صدا درآوردن دهل دارد، همچنین برای طرف چپ دهل از چوبی باریک به نام ترکه استفاده میشود که جنس آن از درخت گز است و آن را دربین انگشتان سوم و چهارم خود برای نواختن قرار میدهند، هماهنگی دست راست و چپ نوازنده مهم ترین امر در هنگام نواختن ساز می باشد ، این ساز در چند استان دیگر نیز وجود دارد که هرکدام شکل و ظاهر مخصوص به خود را دارد.
او می گوید: دهلهای رایج در کردستان اندازه ای متوسط دارند و نمونه دهل بختیاری کوچک تر از آن است ، دهل در زبان کردی با نامهای دهول، وده ول، دیول شناخته میشود که همراه با ساز سرنا نواخته میشود.
وی افزود: گفته شده این ساز به زمان سومریان باز میگردد، همچنین این ساز در قرن ۱۳میلادی توسط اروپاییان درجنگ استفاده میشده و ظاهرا آن را از شرقیها فرا گرفته بودند.
صیادی گفت: دهل در موسیقی کردی کردستان برای مراسم عروسی، عزا و جشن نوروز و چند جشن باستانی مانند اول پاییز کردی و… استفاده میشود.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری موسیقی و هنرهای تجسمیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: ساز دهل شهر سنندج موسیقی اقوام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۸۷۵۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شروع کاهش نرخ باروری به حدود دهه چهل برمیگردد
به گزارش خبرگزاری مهر، علی اکبر محزون عضو کمیته علمی دومین جایزه جوانی جمعیت گفت: شروع کاهش نرخ باروری در کشور ما به حدود دهه چهل بر میگردد. در اولین سرشماری کشور که سال ۱۳۳۵ اجرا شد و پس از آن در سال ۱۳۴۵ برای اولین بار در ایران نرخ رشد جمعیت محاسبه شد که آن زمان ۱/۳ درصد بود. از همان سالها هشدارهای رشد جمعیت آغاز شد. سال ۴۶ بیانیه تهران در خصوص تنظیم خانواده و ضرورت کنترل جمعیت تصویب شد و بعد از انقلاب هم در دهه شصت بحث جمعیت دوباره مطرح شد. در برنامه توسعه سال ۱۳۶۷ طرحی با عنوان سیاست تحدید موالید مطرح شد.
وی افزود: هدف این طرح چنین بود که اگر در سال ۱۳۶۷ میانگین هر خانواده ۵/۶ فرزند بود تا سال ۱۳۹۰ این عدد به ۴ فرزند کاهش یابد. در سال ۷۲ قانون تنظیم جمعیت در مجلس شورای اسلامی تأیید شد که طبق این طرح فرزند چهارم به بعد محروم از فعالیت اجتماعی شود. سال ۱۳۷۳ و به میلادی ۱۹۹۴ اجلاس بینالمللی جمعیت و توسعه در قاهره با مشارکت ۱۷۹ کشور جهان از جمله ایران برگزار شد و معاهده طرح کنترل جمعیت در سطح بینالملل تحت عنوان International Conference on Population and Development تصویب شد. ریشه اصلی کاهش نرخ رشد جمعیت در دنیا و کشور ما از اینجا آغاز شد.
وی افزود: علت شدت این کاهش در ایران به این دلیل بود که علاوه بر کنترل اجتماعی، کنترل فردی نیز به وجود آمد. خانوادهها از دهه ۶۰ بنا به عوامل مختلف مانند کاهش مرگ و میر کودکان و شانس زنده ماندن بالا، تصمیم به فرزندآوری کمتر گرفتند چرا که قبلاً پنج فرزند متولد میشد که لااقل سه نفر از آنها زنده بمانند. دیگر نیازی به چنین اقداماتی نبود پس همان سه فرزند متولد میشدند.
وی در ادامه گفت: اما اینها حاصل یک نگاه مالتوسی بود بحث اول تنگ دستی به عنوان مانع افزایش فرزند بود و بحث دوم جریان اجتماعی بود. افراد با استمرار فرایند توسعه وارد مباحثی شدند که باعث پیشرفت فردی آنها شود و به تحرک اجتماعی پرداختند و فرزندآوری را مانع این پیشرفت دیدند. بحث فردگرایی در جامعه باعث شد تحرک اجتماعی و فرزندآوری در مقابل هم قرار گیرند و در مرحله سوم جایگزینی برای نهاد خانواده و تغییر نهاد خانواده که حاصل تغییر نگرشها در جوامعی مثل ایران شد روند رشد را به شدت کاهش داد.
محزون تاکید کرد: بر روی مبانی فکری و نظری موضوع باید بیشتر تمرکز کرد و اقدامات اساسی صورت بگیرد. در دنیا هم برای موضوعات مهم همینطور عمل میکنند. باید الگوی یک خانواده کامل را بسازیم، مبنی بر نظریه شهید مطهری از انسان کامل این قالب را در مبانی فکری خانواده جای دهیم و در ادامه به تعهد به خانواده بپردازیم. جامعه دانشگاهی و حوزه علمیه نیز میتواند در حوزه شناسایی مسائل و ترسیم وضع مطلوب کمک شایانی به این راهبرد داشته باشد.
نقش جایزه ملی جمعیت در مرحله اول ایجاد انگیزه است و برای اثرگزاری بهتر میتواند به اصطلاح، کف میدانیتر، در محلهها و مراکز عمومی باشد. تا انگیزه نخبگان را در جامعه عمومی بیشتر کند. چرا که بحث خانواده است و حتی میتواند الگویی شود تا هم محلیها و خانواده هم به نخبگان رجوع کنند.
کد خبر 6096442